20160527

474. μέρσι

Ηθική ανωτεροτητα και πούτσες μπλε.
Οι ηθικοί κανόνες εφευρίσκονται από τους ανίσχυρους προκειμένου να δίνεται κάποια αξία στην μίζερη ζωή των, να κατασκευάσουν ψεγάδια στις συμπεριφορές των ισχυρότερων.
Πάνω στο κοινό περί ηθικής αίσθημα πατάει ο λαϊκισμός και είδαμε που φτάσαμε, Τσιπροσαμαροβενιζέλοι, ελπίδα που ρχεται και δε συμμαζεύεται.

Το προσωπικό τείχος που παρεμβάλλεται ανάμεσα σε μια αδύναμη θέληση και μία ανέφικτη δράση βαπτίζεται γενικά "ηθικός φραγμός".

Λέγεται ότι η πραγματιστική στάση ζωής είναι αντιδραστική, ανήθικη, απάνθρωπη επειδή τάχαμ δήθεν δεν διακατέχεται από κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία παρά μόνο από το κυνήγι του μέγιστου οφέλους.
Εγώ θα πω ότι εξαρτάται από το μέγεθος των χρονικών και χωρικών παράμετρών που θα εισάγεις στον λογισμό σου.

Δεν έχω λόγια πλέον.
Ούτε κουράγιο να προσπαθήσω να εξηγήσω στον εαυτό μου τα αυτονόητα.

Πάντως να ξέρεις, δεν βλέπω κάτι το μεμπτό στο ενδεχόμενο το όφελός σου να υπαγορεύει τις πράξεις σου, με άλλα λόγια να πατάς τον μαλάκα χάμω ή τουλάχιστον να μην τον ανέχεσαι. Διότι αν τον ανέχεσαι σύντομα θα καταντήσεις εσύ ο μαλάκας της υπόθεσης.

Όποιος αντέχει τις συνέπειες (την αντιπάθεια και τον φθόνο των αδύναμων), το πράττει.
Εγώ δεν αντέχω όλους όσοι βρίσκονται κάτω από την μπότα ενός ισχυρότερου και κλαίγονται και αναρωτιούνται γιατί το κάνει..

Επειδή μπορεί ρε παπάρα, σε βρήκε μπόσικο για αυτό και σε βαρά αλύπητα.

Εν Ελλάδι παράδειγμα: ο Γερμανός (ο Αμερικάνος, ο Άγγλος, ο Τούρκος, το Ιερατείο, ο Φράγκος, ο Ρωμαίος) βρίσκει και ορθώς πράττει, βρίσκει εξωνημένους πρόθυμους ρουφιάνους για να εφαρμόσει την πολιτική εκμετάλλευσης.
 
Το θέτω όσο πιο κομψά γίνεται:

το κλαψομούνιασμα περί της παραβίασης των ηθικής κανόνων, της ελπίδας που προδώθηκε και άλλων τέτοιων πλανών αρμόζει στους μεμολυσμένους με τον ιό της ηττοπάθειας.

Ευτυχώς όμως υπάρχει γιατρειά.

20160523

473. αυτολογοκρισία

Εξουσια. Επιβιωση. Αυτοι ειναι οι στοχοι του εχθρου.
Πώς να αμυνθω;
Ποιοι ειναι οι δυνητικοι συμμαχοι;
Πώς τι και γιατι;
Μεσα σε σκοτεινα δωματια φανταζομαι καταστρωνω ονειρευομαι.
Κλεισμενος απομονωμενος.
Βρεχει και εγω λαμβανω την ξαναζεσταμενη στην σομπα δοση καφεΐνης ως βαλσαμο για τον πονοκεφαλο.
Ειμαι entry level σε εκατο διαφορετικα πραγματα και νομιζω οτι καταλαβαινω ή οτι εχω πιασει τον παπα απ'τα αρχιδια.
Αρχιδια.
Πολλες μικρες πλανες. 100 μικρες πλανες.


20160512

472. η πικρή γλύκα του αυτονόητου

Αδειάζεις.
Όσο περνά ο καιρός αδειάζεις.
Βιώνεις σταδιακά την ανημπόρια σου να χωνέψεις, να διαχειριστείς τα μελλούμενα καθώς αυτά ξετυλίγονται μπρος στα έκπληκτα ταλαιπωρημένα από την αγρύπνια μάτια σου.
Έχεις επιλογές.
Μπορείς άμα το θελήσεις να είσαι δυνατός.

Γεμίζεις.
Όσο περνά ο καιρός γεμίζεις.
Αντιλαμβάνεσαι ότι εκείνο που διαχωρίζει την ευδαιμονία σου από τη μιζέρια  είναι μια απλή αλλαγή στην νοητική διάθεση που εκδηλώνεις στην αφοσίωση στο δρόμο για το μεγαλείο.
Πνίγεσαι στις επιλογές.
Μπορείς άμα το θελήσεις να τα γκρεμίσεις όλα.

Βαριέσαι.
Όσο περνά ο καιρός βαριέσαι.
Δε σε εκπλήσσει πλέον τίποτα, ούτε καν το εύρος της ανθρώπινης ηλιθιότητας ή με άλλα λόγια της άρνησης να διαλέξεις το αυτονόητο.
Διάλεξέ το το αυτονόητο, ξεκίνα από τώρα και χαλάρωσε τους ώμους.
Μπορείς άμα το θελήσεις να χαλαρώσεις τους ώμους και να χορέψεις αγκαλιά με τους δαίμονες σου, τα υπόλοιπα είδωλα δηλαδή της ουσίας από την οποία ορίζεσαι και εν μέρει ορίζεις.







blood-shot your eyes drop
and the skin's all wearing thin
there's no one here to tell you about the depth of the water
or the trouble that you're in
you're dancin' with your demons baby
you forgot your former lie
and it was hard swimmin' once
and now you're daily divin' in

and i'm bringin' home the rain
there's no supper on the table
and my feet are in the flame
i'm drying out again

all your kin have all gone on to fields all bathed in sun
and the only things left in your possession is an empty bottle and a gun
and the weekends come and go like tides and they soak you to the neck
and pretty soon the weekdays are all the same

and i'm bringin' home the rain
(i'm bringin' home the rain)
there's no supper on the table
(no supper on the table)
and my feet are in the flame
i'm drying out again

i'm bringin' home the rain
(i'm bringin' home the rain)
a baby's cryin' in a cradle
(baby's cryin' in a cradle)
and my feet are in the flame
i'm drying out again

evil are the demons that haunt you
forgetting what it was that they taught you
and now there's no one left to stop you
or to catch you when you drop

you're evil as the demons that haunt you
forgetting what it was that they taught you
and now there's no one left to stop you
or to catch you when you drop

you're evil as the demons that haunt you
forgetting what it was that they taught you
but now there's no one left to stop you
or to catch you when you when you
when you when your

blood-shot your eyes drop
and the skin's all wearing thin
there's no one here to tell you about the depth of the water
or the trouble that you're in
you're dancin' with your demons baby
you forgot your former lie
and it was hard swimmin' once
and now you're daily divin' in

and i'm bringin' home the rain
(i'm bringin' home the rain)
there's no supper on the table
(no supper on the table)
and my feet are in the flame
i'm drying out again

i'm bringin' home the rain
(i'm bringin' home the rain)
a baby's cryin' in a cradle
(baby's cryin' in a cradle)
and my feet are in the flame
i'm drying out again

and i'm bringin' home the rain
(i'm bringin' home the rain)
there's no supper on the table
(no supper on the table)
and my feet are in the flame
oh the ceiling's closin' in

The Builders and the Butchers - Bringin' Home the Rain

20160508

471. αυτοκίνητο καφές τσιγάρα...

...κάνοντας κύκλους στον περιφερειακό* της Τρίκκης με το τραγούδι να παίζει στο repeat


Sons of Perdition - Psalm of Retribution

A secret space and moldy bones,
a wall where one shouldn't be.

There's a cricket hiding in my cellar, calling up to me.

A tarp and a trowel and a broken lamp,
the stench of eternity.



There's a dozen crickets in my cellar, calling up to me.

A shifting of bones and a rustle of cloth,
the clatter of lime-crusted teeth.

There's a hundred crickets in my cellar, calling up to me.

Pray to your Maker, absolve thee of sin.
And pray to ancestors, to all your dead kin.
Pray to your mother and pray to your father
and pray to your uncle and sister and brother.
Aim your prayers skyward to Heaven on high
and cast those prayers into that cold lake of fire.
And then you'll discover with your final breath,
your prayers were all futile, unheeded by Death.

A scratching and scraping of fumbling claws
from the shores of Erebus' sea.

There's a thousand crickets in my cellar, calling up to me.

The thud of decay-withered limbs on the floor,
a ragged croak summoning me.

I'm going down now to the cellar, say a prayer for me.


*19.8 km μετρημένα.

20160506

470. δυό τρία τέσσερα πέντε έξι πραγματάκια αλλά με μεράκι







Ζούμε σε ένα εχθρικό περιβάλλον και πρέπει να προετοιμαζόμαστε διαρκώς για να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις που ανακύπτουν.
Το χαρακτηριστικό της εποχής είναι η ταχύτητα. Το άμεσο της όποιας δράσης.

Μπορείς online να μάθεις τα πάντα σε μηδενικό χρόνο:
α-το εκπαιδευτικό σύστημα της Σιγκαπούρης
β-ποιος/ποια είναι και που βρίσκεται ο/η επόμενος/η δυνητικός/η ερωτικός/η σου σύντροφος
γ-άπειρες τσόντες
δ-τί έγινε στις 24/10/1312 στην περιοχή που σήμερα ονομάζουμε Τόκυο
ε-να βρεις συνταγή για κοτόσουπα
στ-να δεις πόσα χρήματα έδωσαν οι τράπεζες σε ΜΜΕ για διαφημιστικούς λόγους
ζ-τρισδιάστατα σχέδια εκτύπωσης για σχεδόν οτιδήποτε βάνει ο νους σου (από ομοίωμα εμβρύου μέχρι τουφέκι)
η-συνταγή για το ένα
θ-συνταγή για το άλλο
ι-DIY για το παράλλο
ια-ταινίες, μουσικές, βιβλία
ιβ-μαθήματα πανεπιστημίων του εξωτερικού

και όπως αρέσκονται να λένε ...countless other things. Και αναφέρθηκα μόνο σε πληροφορίες και όχι σε χρηματικές συναλλαγές.
Η ειδοποιός διαφορά με το (όχι και πολύ μακρινό) παρελθόν έγκειται στο γεγονός ότι οι περισσότερες ακριβώς δραστηριότητες ήταν μεν και "τότε" εφικτές , έπρεπε δε να διανύσει κανείς μεγάλες αποστάσεις για να τις πραγματοποιήσει και να γνωρίζει τους κατάλληλους ανθρώπους που θα τον καθοδηγούσαν.

Παλαιότερα (ή αν δε θέλεις να χρησιμοποιήσεις το υπάρχον δίκτυο ψηφιακών υπολογιστικών συστημάτων), θα έπρεπε (ή πρέπει) για τα προαναφερθέντα θέματα να αντλήσεις πληροφορίες αντίστοιχα ως εξής :
α-επικοινωνία με τον ειδικό επιτετραμμένο της πρεσβείας (τηλεφωνικά ή με ραντεβού)
β-ενασχόληση με δραστηριότητες που γουστάρεις και παρουσία σε μέρη που έχεις περισσότερες πιθανότητες να βρεις like-minded άτομα.
    βα-το αφήνεις εντελώς στην τύχη
γ-επίσκεψη στο κοντινό βίντεο κλαμπ, ειδικό κινηματογράφο, μπανιστήρι σε παράθυρο γειτονικού σπιτιού (από κοντά, με κυάλια ή με τηλεσκόπιο)
δ-επίσκεψη σε βιβλιοπωλείο ή βιβλιοθήκη
ε-αγορά "Τσελεμεντέ", επικοινωνία με/μαθητεία δίπλα σε μάνα-γιαγιά-θεία-σεφ κ.ά.
στ-επίσκεψη στα τμήματα επικοινωνίας της εκάστοτε τράπεζας
ζ-αγορά ειδικού τρισιδιάστατου σκάννερ για να σκανάρεις το αντικείμενο του ενδιαφέροντος σου
η-όπως προηγουμένως στο ε
θ-ό.π. στο ε
ι-επικοινωνία με τον μάστορα μπάρμπα, μακρινό ξάδερφο
ια-επίσκεψη σε σινεμάδες, αγορά εξειδικευμένων περιοδικών
ιβ-επικοινωνία με τους αντιπροσώπους στα ινστιτούτα κτλ


Πού οδηγούμαστε λοιπόν?
Αυτό το διαρκές informational overdose επιταχύνει τα πάντα και δίνει πολλές φορές την ψευδαίσθηση ενασχόλησης με κάτι ενώ στην ουσία έχεις πάρει μόνο μία εικόνα για κάτι. Και αυτή ακριβώς είναι η θετική όψη- να παίρνεις αυτήν την εικόνα και στην πορεία να αποφασίζεις. Ως εδώ όλα βαίνουν καλώς..

Δε το θεωρώ σκόπιμο να συγκρίνω τη διαφορά στον τρόπο σκέψης ανάμεσα σε "μας" και την προηγούμενη γενιά, όσον αφορά το θέμα της απόκτησης και "κατανάλωσης" πληροφοριών. Εκείνο που με απασχολεί είναι η "χώνεψη" αυτών των πληροφοριών και η μετατροπή τους σε γνώση.

Έχω(?) εμπεδώσει πως η μετατροπή μιας ελεύθερα διατιθέμενης πληροφορίας σε γνώση ΑΠΑΙΤΕΙ τον πρακτικό πειραματισμό, την εναργή ενασχόληση και την προσωπική επαφή με εμπειρότερα άτομα που ήδη την κατέχουν αυτήν ακριβώς ή παρόμοια γνώση.
Για την παραγωγή ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣ γνώσης απαιτείται επιπλέον το προγενέστερο στάδιο της συλλογής δεδομένων και της κατηγοριοποίησης και μετατροπής σε πληροφορία.

Και πώς πάμε στην "αγία" σοφία που είναι και το επόμενο στάδιο μετά την γνώση? Αν το γκουγκλάρεις ενδεχομένως να σού δώσει και οδικές οδηγίες στο google maps για την Αγιά Σοφιά στην Πόλη, ή στο μέλλον για το γήπεδο της ΑΕΚ στην Αθήνα. Όπως και να 'χει πρέπει να υπάρχει τρόπος που όλοι μας μπορούμε να παράξουμε στιγμές σοφίας.

Ναι. Όπως και με την ευτυχία η οποία βιώνεται σε στιγμές και δεν μπορεί να είναι μια διαρκής καταστάση [βλ. εδώ http://ektro.blogspot.gr/2013/05/413.html ] έτσι και η σοφία, που είναι η ιδανική κατάσταση του νού στην οποία ο άνθρωπος δεν εκφέρει απόψεις για ένα θέμα αλλά γνωρίζει την αλήθεια, εμφανίζεται σε στιγμές.

Έχουμε δηλαδή εκλάμψεις σοφίας όπως έχουμε στιγμές ευτυχίας οι οποίες εμφανίζονται τελείως τυχαία.

Και επειδή είναι φυσιολογικό και ανθρώπινο να επιθυμούμε να αυξήσουμε την συχνότητα εμφάνισης τέτοιων στιγμών πρέπει, όπως στο κόνσεπτ της ευτυχίας να παλεύουμε κάθε στιγμή να είμαστε ικανοποιημένοι, να προσπαθούμε να αποκτούμε όσο το δυνατόν περισσότερη γνώση.


"Αύριο θα πεθάνω, σήμερα μαθαίνω ισπανικά."  Κ. Τσάτσος